વહેતી વાર્તા “શ્વેતા” પ્રકરણ ૭

POST 108

સુવર્ણાબેનના ચહેરા પર એક અનેરા સંતોષની સુરખી દેખાઈ. એમણે લાગણી પુર્વક શ્વેતાનો હાથ પોતાના હાથમા લઈ જાણે વિનંતિ કરતાં હોય એમ કહ્યું મારા એકના એક દિકરાને માત્ર વોલેટમાં જ નહીં પણ હૈયામાં પણ સાચવજે.

શેઠ પરિવારથી છૂટા થઈ જવું કે પરિવારમાં સમાઈ જવુ એ નિર્ણયમા લોલકની જેમ ઝોલા ખાતી શ્વેતા હજુ પણ સાસુજીની અપેક્ષા સંતોષી શકશે કે કેમ એ અંગે શંકાશીલ હતી.

જ્યારે સુવર્ણા બહેન નવવધૂ શ્વેતાને દીકરાને હૈયામાં સમાવવા વિનવતા હતા, બરાબર તે જ સમયે  અક્ષય સ્વિટ્ઝરલેન્ડની ટ્રેઈનના ફર્સ્ટ ક્લાસ પ્રાઈવેટ કંપાર્ટમેન્ટમાં કેથી સાથે ઇન્ટરલૅકન જઈ રહ્યો હતો. ઈન્ટરલૅકન આલ્પ્સના પહાડી સૌંદર્ય માટે વિશ્વ વિખ્યાત છે. વિન્ટર અને સમર સ્પોર્ટસ માટે આખા યુરોપમાંથી સહેલાણીઓ ત્યાં ઉતરી આવે છે. એ વિસ્તારમાં બોલિવુડની અનેક ફિલ્મો ઉતરી ચૂકી હતી. અક્ષય અને કેથીને સ્પોર્ટસ સાથે કાંઈ સ્નાન સૂતક ન્હોતું. એઓ તો માત્ર મોજમજા માટે જ જઈ રહ્યા હતા.

આછા ભૂરા કાચની બારીમાંથી દેખાતી લીલીછમ વનરાજી વાળા નયન રમ્ય પહાડો પાછળ સરતા જતા હતા. ટ્રેઈન આગળ વધતી હતી. કુદરતી સૌંદર્ય રમણીય હતું. પણ અક્ષય તો બીજું જ કુદરતી(?) સૌંદર્ય માણતો હતો. પડખે ભરાયલી કેથીના બ્રા લેસ ટીશર્ટમાં હાથ નાંખી એના મોટા સખત સ્તનોને રમાડતો હતો. કૃત્રિમ ઉત્તેજનાના ખોટા અવાજો કાઢતી કેથી ખરેખર તો વિચારતી હતી કે કેવી રીતે કરોડોની મિલકતની માલકણ બનવું.

બિચારા અક્ષયને ખબર ન હતી કે ખરેખર તો એ સંવેદના વગરના સિલીકોનના ગોળાઓ રમાડી ને ખુશ થતો હતો.  કશું જ કુદરતી ન હતું.

અક્ષય તો મુરખ હતો. બાપે કહ્યું કે દીકરા ચિંતા કર્યા વગર મજા કર. બસ જરાયે શ્વેતડી વીશે વિચારતો નથી પણ કેથી તો ખરેખર વિચારતી હતી એ ક્યાં અદૃશ્ય થઈ ગઈ હશે. શું આત્મહત્યા કરી હશે કે કોઈ કિડનેપ કરી ગયું હશે. મારી જાણ બહાર અક્ષયે શ્વેતાને પતાવી દેવાનો કોઈની સાથે પ્લાન કર્યો હશે?   એમાં મને ફસાવવાનો તો પ્લાન ન હોય? અનેક વિચારોમા અટવાયલી કેથી ટેવ મુજબ  કૃત્રિમ સેક્સી અવાજ કરી અક્ષયને ઉત્તેજતી રહી. અક્ષયનો  એક હાથ ટીશર્ટમામ અને બીજો હાથ ટૂંકા સ્કર્ટમાંહતો.

કંપાર્ટેમેન્ટનું ડોર નૉક થયું. કેથી એ પુછ્યું ,  “હુ ઈઝ ધેર્?”

“ઘીસ ઈઝ યોર ફોટોગ્રાફર જીમ. આઈ હેવ કોમ્પ્લીમેન્ટરી ડ્રીંકસ ફોર યુ, મેડમ.”

“ઈટ્સ ઓપન. કમોન ઇન.” જીમ ટ્રેમાં બ્લેક લેબલ, આઈસ બકેટ અને ચીલ્ડ ગ્લાસીસ સાથે કંપાર્ટમેન્ટમા દાખલ થયો. એના ગળામાં કેમેરો કટકતો હતો.

“મે આઈ ટેઈક કપલ ઓફ પિકચર પ્લીઝ?”

“ગો એહેડ”  કેથી એ જવાબ આપ્યો. અર્ધ નશામાં રાચતા અક્ષયે હાથ ખસેડવાની પણ દરકાર કરી નહીં.

‘યોર અન ફરગેટેબલ મેમરિઝ્’ પ્રોગ્રામ હેઠળ પાર્ક હોટેલ મેનેજરે એમને એક ફોટોગ્રાફર આપ્યો હતો. એ આ બન્નેની આજુબાજુ ઘુમતો રહેતો. અનેક ફોટા પડતા રહ્યા. છેલ્લે દિવસે એમને હાર્ડ કવર ગોલ્ડન આલ્બમ મળવાનું હતું. કેથી નિઃસંકોચ ફોટા પડાવ્યે રાખતી હતી. કેથીનો ઉદ્દેશ જુદો હતો. જો કોઈ રીતે  અક્ષય છટકી જાય તો એને બ્લેક મેઈલ કરવામા આ ફોટાઓ ઉપયોગી થાય. વિકૃત ફોટાઓનો ઉપયોગ કરી ખોટી પ્રેગનન્સીનો દેખાવ પણ કરી શકાય. બધાની જુદી જુદી ગણત્રીઓ હતી.

શેઠજીને રોજના અનેક ફોટાઓ પર્સનલ ઈ-મેઇલ એડ્રેસપર મળતા રહેતા હતા.

શ્વેતા સાચી હતી અને અક્ષય કેટલો જુટ્ઠો અને લબાડ પુરવાર થયો હતો. દરેક ફોટા પર ટાઈમ અને ડેઇટ હતા. ફોટાની નીચે સ્થળ પણ પ્રિન્ટ થતું હતું. બધી રીતે સફળ થયેલા સુંદરલાલ શેઠ અક્ષયને ઘડવામાં સદંતર નિષ્ફળ નિવડ્યા હતા.

    XXXXXX

  સુવર્ણવિલામાં બંઘ બારણે ડિનર લેવાતું હતું. આખા દિવસની પ્રવૃતિની વાતો થતી હતી. સામાન્ય રીતે જ્યારે ડાઈનિંગ રૂમ ના આગળ પાછળના દરવાજા બંધ હોય ત્યારે ગણપત કાકા જ હાજર હોય. એ સાથે બેસીને ડિનર પણ લે અને સર્વ પણ કરે. આજે ગણપતકાકા હતા, પણ સર્વ કરવાની જવાબદારી શ્વેતા સંભાળતી હતી.

શેઠજીની નજરે નોંધ્યું હતું કે શ્વેતાએ આજે સફેદ ડ્રેસને બદલે આછા લીલા રંગની સાડી અને લીલી બંગડી પહેરી હતી. નાનકડો લીલો ચાંદલો કપાળ પર ચમકતો હતો. શેઠજીને પરિવર્તન ગમ્યું પણ ભાવ પ્રદર્શન અંકુશમા રાખ્યું.

“મેં શ્વેતાને મોકળાશ રહે એટલા માટે બન્ને રૂમ વચ્ચે મોટા ડબલ ડોર મુકીને સ્લીપીંગ અને સીટિંગ એરિયા જુદા કરી નાખવા કહી દીધું છે.”  સુવર્ણાબેને વાત શરૂ કરી

“હા તમારી વાત બરાબર જ  છે.  શ્વેતા કંઈ ટેમ્પરરી ગેસ્ટ નથી. આટલી નાની જગ્યામાં બિચારી ગુંગળાઈ જાય. મને એમ થાય છે કે આ જગ્યા પણ સાંકડી પડે તો આપણે આપણો રૂમ શ્વેતાને આપીશું.”

“ના બાપૂજી, મારે માટે તો અત્યારનો રૂમ પણ ઘણો મોટો છે. ખરેખરતો છે તેમનું તેમજ રાખીયે. કશી ભાંગફોડ કરવાની જરૂર નથી.”

“અરે દીકરી થોડા સમય પછી તું જ કહેશે કે હવે તો આ બંગલો પણ નાનો પડે છે. અમે ચાલીની રૂમમાં રહેતા હતા ત્યારે સુવર્ણાદેવી પણ તારી જેમ જ કહેતા હતા.”

“હવે મારી વાત.”

“આજે ઓફિસમાં જાહેર કરી દીધું છે કે સોમવારથી યોગેશભાઈ શિવરાજમાં જવાના છે. આવતી કાલે સાંજે ક્રિશ્ના પેલસમા એમનો વિદાય સમારંભ રાખ્યો છે. શ્વેતા અંગે થોડી જુદી રજુઆત કરી છે. બધાને જણાવ્યું છે કે યોગેશભાઈના વિદાય સમારંભ મા હાજર રહેવા માટે શ્વેતા સ્વિટઝરલેન્ડથી બે દિવસ વહેલી આવી છે.” 

“હેમાલી ભાભી અને સૌરભ પણ આવશે. શિવુ,, પાર્વતી બેન અને ગ્રાન્ડડોટર, રાજુની દિકરી પ્રાચી પણ આવશે. ચાર વાગ્યા પછી બધા ટ્રાન્સિકસન, પ્રોગ્રામ ટ્રેડિંગ પર મુકી દઈશું. તમો જગદીશની સાથે આવી રહેજો. સાથે ગણપત કાકાને પણ લેતા આવજો. બરાબર ચાર વાગ્યે આવી રહેવાય એ રીતે નીકળજો. પરમ દિવસે એટલે કે શનિવારે સ્વર્ણા અને શીવરાજની જોઈંટ ઈન્ટ્રોડકટરી મિટિંગ ઓબેરોયમાં રાખી છે. શિવરાજના ઓફિસર્સ અને આપણી અમદાવાદ, દિલ્હી અને ચિન્નાઈના બ્રાન્ચ મેનેજરસ અને ફાઈનાન્સિયલ વર્લ્ડના દસ મોટા માથાઓ આવશે. શિવુ યોગેશને ઇન્ટ્રો કરશે અને હું શ્વેતાને કરીશ. સોમવારથી શ્વેતા એનું કામ શરૂ કરશે.”

“અને બીજું, સુવર્ણા ફાઈનાન્સ તરફથી આજ સુધી આપેલી સેવા બદલ વેવાઈને બે લાખનો ગિફ્ટ ચેક આપવાનો વિચાર રાખ્યો છે. કેમ બરાબરને?”

સુવર્ણાબેને શેઠ સામુ જોયા જ કર્યું.

“કેમ બોલતા નથી?”

“બરાબર નથી.”

“શું બરાબર નથી?”

“ચેકની રકમ.”

“કેમ વધારે છે?”

“ના ઓછી છે. શીવુ ભાઈ તમને શું કહે છે, ખબર છેને?   ‘ચિંગુશ બનિયા’.   યોગેશભાઈએ નીચું મો રાખીને શરમમાં અને શરમમાં વધારો માંગ્યો નહીં. વગર માંગ્યે તમે કઈ આપ્યું નહીં. અરે તમને ખબર છે કે આજકાલના કોમપ્યુટરવાળા છોકરાઓ એંસી નેવું હજાર મહિને કમાય છે એમની ગિફ્ટ પાંચની કરો. બીજું, મિટિંગમા વેવાઈ વેવાઈ ન કરતા. વેવાઈ કહેશો તો છોકરીના ઘરનું એમને કશું ખપશે નહીં. આ ગિફ્ટ નથી. આ તો બિઝનેસ એપ્રીશીયેશન છે. રકમ જાહેર કરવાની જરૂર નથી. એક વધારાનું સૂચન. આ છોકરીનો પગાર પણ ડબલ કરી દો. અમેરિકન કંપનીમાં એના લેવલના ડાયરેકટરને કેટલો પગાર મળે છે એ જાણો છો? ભલે હું તમારા જેટલું ભણી નથી તો યે ઈન્ટર પાસ તો છું જ.”

સુવર્ણાબેન સાડીનો છેડો સરખો કરતાં ઉંચી ગરદન રાખી બોલતા હતા.

શેઠજી મરક મરક હસતાં તેમની સામે જોતા હતા.

એમણે સલામ મારીને હસતા હસતા કહ્યું ” યસ બોસ ઇટ વીલ બી ડન એઝ પર યોર ઓર્ડર.”

“એની થીંગ એલ્સ, બોસ.”

“હા, આવતી કાલે હું અને શ્વેતા, સવારે જગદીશને લઈને રૂપમ ડ્રેસિસમાં શ્વેતા માટે શોપીંગ કરવા જવાના છીએ. અને શ્વેતા દીકરી કાલે સવારે તું સ્વિટઝર્લેન્ડથી આવી હોય તેમ હેમાલી ભાભીને ફોન કરી દેજે. સ્વિસ કોનસ્યુલેટ પાસે એક સ્વિસ સ્ટોર  છે. ત્યાં સ્વિસ ચોકલેટ, ચિઝ, અને ગિફ્ટ આઈટમ મળે છે. ત્યાંથી થોડી વસ્તુઓ હેમાલી અને સૌરભ માટે લઈ લઈશું.”

આજે સવારથી શ્વેતા સુવર્ણાબેનનું  વિવિધરંગી વ્યક્તિત્વ અનુભવતી હતી. ડિનર પછી પહેલી વાર સુવર્ણાબેનને શેઠજી માટે પાન બનાવતાં જોયા. એ વિચારતી હતી ‘વન પર્સન, મલ્ટિપલ પર્સનાલિટી

.’શું આ ઘરમાં મારે પણ મલ્ટિકલર પર્સન બનવું પડશે?