“શ્વેતા”

 

૧૬ જાન્યુઆરી ૨૦૧૪ થી શરૂ થતી મારી નવલકથા “શ્વેતા”નું મારા બ્લોગર મિત્ર શ્રી નવીનભાઈ બેન્કરનું અવલોકન.

SWETA NAVIN BANKER.

‘શ્વેતા ‘  ( પ્રવિણ શાસ્ત્રી લિખિત નવલકથાનું મારું અવલોકન )

 પ્રિય મિત્ર પ્રવિણભાઇ,

આપે પ્રેમપુર્વક મોકલાવેલ નવલકથા ‘શ્વેતા’ મળી. વાંચી ગયો. આજકાલ મને સ્વ.પ્રિયકાંત પરીખ અને કાજલ ઓઝા-વૈદ્યની નવલકથાઓ વધુ ગમે છે. એક જમાનામાં, મને મુન્શી,  મેઘાણી,  ર.વ. દેસાઇ, અશ્વીની ભટ્ટ , હરકિસન મહેતા જેવા લેખકોની કૃતિઓ ખુબ ગમતી. ‘શ્વેતા’માં મને પ્રિયકાંત પરીખ દેખાયા.

 હાસ્યલેખક હરનિશ જાની, ડો. હરેકૃષ્ણ જોષી, માધવી દવે જેવાના અભિપ્રાયો આપની આ નવલકથા અંગે વાંચ્યા પછી મારા જેવાએ  કહેવાનું શું બાકી હોય ?

 છતાં, મને આ નવલકથા વાંચતાં જે લાગ્યું એ નિખાલસતાપુર્વક જણાવું છું.

 કથાનું ભાષાકર્મ મને ગમ્યું. નવલકથામાં વપરાયેલા અંગ્રેજી શબ્દો પણ મને ખુબ સાહજિક લાગ્યા. અરે ! એટલે જ તો પાત્રો પરાયા નથી લાગતા.સંવાદોની નાટ્યાત્મકતા પણ ધ્યાન ખેંચે છે. કથનમાં પણ પ્રવાહિતા છે. શૈલિ સરળ અને અર્થવાહક છે.  એમાં સ્વસ્થતા અને પ્રસન્ન્તા વર્તાઇ આવે છે. કથાતત્વ મનોહર છે. હર્ષ, શોક,ભય, હતાશા,આનંદ, વિષાદ, કરુણા..બધા જ રંગોને આપે ‘શ્વેતા’માં ચિત્રિત કર્યા છે.તેમાં પ્રકૃતિની ચાહત પણ છે અને જિન્દગીની સચ્ચાઇ પણ. સાંપ્રત સમાજના રંગઢંગ પણ એક નવા જ સ્વરુપે જોઇ શકાય છે.

 ‘શ્વેતા’માં માનવસંવેદનાઓના સૂક્ષ્મ પડળોનું નિરુપણ આપ સફળતાપૂર્વક કરી શક્યા છો. સમગ્ર પાત્રસૃષ્ટિ માનવીય છે. પાત્રોના વાણીવર્તનમાં કશું ય પરાયુ નથી લાગતું.વિષય, નિરુપણ, માવજત …દરેક દ્રષ્ટીએ આ એક સુંદર નવલકથા બની શકી છે.

 મને એક વાત હજી સમજાતી નથી.  આ કૃતિને લઘુનવલ કેમ કહેવાય ? આટલા બધા પાત્રોને લઈને, ભારત અને અમેરિકાના વિશાળ ફલક પર વિસ્તરતી ૨૩૦ પાનાની કથા, સંપુર્ણ નવલકથા જ છે. મારા મત પ્રમાણે આજથી ત્રીસ-ચાલીસ વર્ષ પહેલાં, ક્રાઉન સોળની સાઇઝમાં, ૯૬ પાનાની એટલે કે છ ફર્માની જે પોકેટબુકો છપાતી હતી એ બધી લઘુનવલકથાઓ હતી. આ તો સંપુર્ણ નવલકથા જ છે.

 આપ ઉત્તરોત્તર વધુ ને વધુ આવી નવલકથાઓ લખતા રહો એવી મારી શુભેચ્છાઓ.

નવીન  બેન્કર

૨૨ જુલાઇ ૨૦૧૩.